Blog

Jeśli wybierzemy już odpowiednie dla nas oprogramowanie CAM, można przejść do przygotowywania programu obróbkowego. Mimo często kosmetycznych różnic w interfejsach programów typu CAM, warto podczas pracy kierować się kilkoma uniwersalnymi zasadami, które ułatwią pracę i zaoszczędzą nam czasu.

Trzeba pamiętać że oprogramowanie CAM ma za zadanie wspomagać proces wytwarzania co oznacza że nie wykona żadnych operacji za nas. Aby poprawnie zaplanować proces wytwarzania dowolnej części trzeba posiadać wiedzę z dziedziny obróbki skrawaniem, wiedzę technologiczną, narzędziową, materiałową oraz z dziedziny maszyn technologicznych. Jest to niezbędny czynnik warunkujący rozpoczęcie przygody z programowaniem CAM.

W dużym skrócie postaramy się przedstawić jak wygląda praca z programem typu CAM na przykładzie frezowania. Pracę w środowisku CAM zaczynamy od stworzenia złożenia obróbkowego. Takie złożenie składa się z modelu części docelowej, bryły półfabrykatu i ewentualnie modeli bryłowych zamocowań. Ich wzajemne ustawienie jest bardzo istotne i powinno wiernie odwzorowywać stan rzeczywisty z przestrzeni roboczej maszyny CNC. Wielkość i położenie półfabrykatu wpływa na ilość i dokładność generowanych ścieżek. Niedopasowanie rozmiaru modelu do stanu rzeczywistego skutkuje pustymi przebiegami narzędzia lub potencjalnie kolizją narzędzia z materiałem podczas przemieszczania się ruchem szybkim. Równie ważne jest zdefiniowanie i odpowiednie zawieszenie w przestrzeni układu współrzędnych, który będzie punktem zerowym dla ścieżek. Jest to jedna z istotniejszych czynności wykonywanych w ramach programowania i opracowania technologii. Punkt zerowy musi zostać obrany w prosty lecz przemyślany sposób, tym bardziej jeśli część będzie obrabiana z wykorzystaniem kilku zamocowań. Najprościej jest kierować się informacjami podanymi na rysunku wykonawczym, tzn. zwrócić uwagę na sposób wymiarowania. Jeśli wymiary rozmieszczone są symetrycznie od środka należy umieścić punkt zerowy przedmiotu w środku części. Adekwatnie jeśli wymiary zawieszone są w narożniku części, w tym narożniku należy umieścić punkt zerowy celem ułatwienia późniejszej kontroli pracy maszyny przez operatora. W ten sposób operator może w łatwy sposób sprawdzić czy np. otwory wykonywane są we współrzędnych przewidzianych na rysunku wykonawczym. Pozwala to na dodatkową kontrolę procesu technologicznego i eliminację potencjalnych błędów. Oczywiście przy skomplikowanych geometriach wykonywanych części punkt zerowy może być położony niemalże dowolnie, jednak należy to uzależnić od wykorzystania narzędzi pomiarowych, które pozwolą na szybkie określenie współrzędnych ustawianych części na maszynie np. stykowych sond przedmiotowych.

Następnym wymaganym krokiem przy tworzeniu programu z wykorzystaniem oprogramowania CAM jest zdefiniowanie narzędzi – konieczne jest określenie średnicy i długości narzędzia. Warto również określić dodatkowe parametry dotyczące narzędzia, takie jak: długość części roboczej, ilość ostrzy, geometrię oprawki itp. Dużym ułatwieniem w dodawaniu narzędzi jest korzystanie z narzędzi predefiniowanych w bibliotekach narzędzi.

Na kolejnym etapie pracy można przejść do opracowywania operacji obróbkowych. Omówimy to w następnym wpisie.

mgr inż. Kamil Anasiewicz
Katedra Podstaw Inżynierii Produkcji
Politechnika Lubelska